Babirusa Hayvan Gerçekleri – AZ Hayvanlar

“Babirusalar, ağaçların alçak dallarındaki yapraklara ulaşmak için toynakları üzerinde ayağa kalkabilirler”

Babirusalara geyik-domuz da denir çünkü domuzlara (domuzlara) benziyorlar ve bir geyiğin boynuzlarına benzer dişleri var. Bu hayvanlar, bitkiler, meyveler, meyveler, böcekler ve leşlerden oluşan bir diyet yiyen omnivorlardır. Endonezya’da Sulawesi, Sula, Buru ve Togian adalarında yaşarlar. Vahşi doğada on yaşına kadar yaşayabilirler.

5 İnanılmaz Babirusa Gerçeği!

• Babirusa’nın dört türü vardır.
• Bu hayvanın burnunun üst kısmındaki dişler aslında büyümüş ve derisini kırmış köpek dişleridir.
• Bu domuzlar bataklıklarda ve nehirlerin yakınındaki yağmur ormanlarında yaşar.
• Bu memeliler birbirleriyle homurdanarak, hırlayarak ve dişlerini gıcırdatarak iletişim kurarlar.
• Bilim adamları, bir erkek babirusa’nın dişlerinin gerçek amacından emin değiller.

Babirusa Bilimsel Adı

Babyrousa ünlüler babirusa’nın bilimsel adıdır. Bu babirusa türü aynı zamanda Kuzey Sulawesi babirusa olarak da bilinir. Malezyaca babirusa kelimesi geyik-domuz anlamına gelir. Geyik gibi boynuzları olduğu kadar domuz görünümüne de sahiptirler. Suidae ailesine ve Mammalia sınıfına aittirler.

Babirusa’nın dört türü vardır. Kuzey Sulawesi babirusa’nın yanı sıra:

• Buru babirusa
• Bola batu babirusa
• Togian babirusası

Babirusa Görünüm & Davranış

Babirusas, vücutlarında seyrek miktarda kıl bulunan kahverengi veya grimsi bir cilde sahiptir. Uzun, yuvarlak gövdeleri bir torpido şekline benzetildi! Ayrıca, bir geyiğinkine benzer ince bacakları vardır. Bu memeliler iki ila üç fit yüksekliğe kadar büyüyebilir ve üç ila üç buçuk fit uzunluğunda olabilir. Ayrıca, 132 ila 220 pound ağırlığında olabilirler. Bir metre boyunda bir babirusa, üst üste dizilmiş iki buçuk bowling lobutunun yüksekliğine eşittir. 220 kiloluk bir babirusa, yetişkin bir panda ayısının üçte ikisine eşittir. Babirusa’nın tüm türlerinden Kuzey Sulawesi babirusa 220 pound ile en ağır olanıdır.

Bu memelinin en bilinen özelliği dişleridir. Burnunun alt yarısında iki, üst yarısında iki diş vardır. Dişleri olarak adlandırılsalar da, aslında köpek dişleridir. Üst burnunda, babirusanın köpek dişleri büyür, deriyi deler ve yukarıya ve babirusa’nın gözlerine doğru kıvrılır. Aslında, bu kavisli dişler (dişler) o kadar uzayabilir ki, bu hayvanın kafatasına nüfuz edebilir ve sonunda ölüme neden olabilir.

---

---

Alt köpek dişleri (dişleri) babirusa’nın ağzından yana ve yukarı doğru büyür. Sadece erkek Sulawesi babirusalarının burunlarının üst yarısında tam boy dişleri vardır. Dişiler çok küçük, kısa üst dişlere sahip olabilir veya hiç olmayabilir. Bununla birlikte, hem erkek hem de dişilerin burunlarının alt yarısında dişleri vardır.

Babirusların kazmak için kullandıkları dört köşeli, güçlü toynakları vardır. Böcekleri, böcek larvalarını, bitkileri ve kökleri kazarlar. Ayrıca, iki erkek bir dişi için rekabet halindeyken, erkekler birbirlerine vurmak için toynaklarını kullanırlar. Arka ayakları üzerinde yükselirler, birbirlerine çarparlar, toynaklarını tekmelerler. Bu şiddetli ve gürültülü bir rekabet!

İnsanlar ve vahşi ya da vahşi köpekler, yetişkinlerin tek yırtıcılarıdır. Bu memeliler 30mph’ye kadar hızlarda koşabilir. Bu yüzden, bir insan veya vahşi bir köpekle karşılaştıklarında, bu utangaç memeliler, bataklık bir alanda veya yağmur ormanlarında koşar ve saklanır. Koyu tenleri, çamurlu, bataklık habitatlarına uyum sağlamalarına izin verir.

Erkeklerin çoğu yalnızdır. Alternatif olarak dişiler, 80 veya daha fazla babirusa grubu halinde yaşayan sosyal yaratıklardır. Bu büyük grup sadece dişileri ve genç babirusları içerir.

Babirusa Habitatı

Endonezya’daki Togian, Sula, Buru ve Sulawesi adalarında yaşıyorlar. Yabani babirusalar bu adalar dışında dünyanın başka hiçbir yerinde yaşamazlar. Bu memeliler, nehirlerin yakınında, bataklıklarda ve yağmur ormanlarında nemli, tropik bir iklimde yaşarlar. Çalılıklara ve kamış frenlerine sığınırlar.

Bu domuzlar, bu nemli iklimde serinlemek için çamurda yuvarlanıyorlar. Bu aynı zamanda derilerindeki parazitlerden kurtulmanın da etkili bir yoludur. Bu domuzların bir başka ilginç davranışı da çiftçilik olarak adlandırılır. Erkek bir babirusa dizlerinin üzerine çöker ve burnunu kumlu zeminde iter. Babirusa’nın ağzı açık ve köpüklü tükürük salarken kumu içine alıyor. Bu, bilim adamlarının tam olarak çözemediği garip bir davranış. Ancak çift sürmenin bir babirusa’nın bölgesini kokusuyla işaretlemesinin bir yolu olabileceğini düşünüyorlar.

Ayrıca, bu hayvanlar harika yüzücülerdir, bu nedenle nehirlerin yakınında yaşama eğilimindedirler. Bir adadan diğerine uzun mesafe yüzdükleri biliniyor.

Babirusa Yırtıcıları ve Tehditleri

Bu hayvanlar omnivordur. Çoğu zaman, böcek veya larva aramak için toprağı kazmak için toynaklarını kullanırlar. Bir ağacın alt dallarındaki yaprakları yemek için sırt toynakları üzerinde vücutlarını destekleyerek durabilirler.

Babirusa ne yer?

Bu hayvanlar bitki, yaprak, meyve, çilek, böcek, ağaç kabuğu ve bazen de leşle beslenirler. Yerden meyve ve çilek yerler. Böcekleri kazarlar ve ağaçların kabuğunu çekerler. Yerde ölü bir hayvan (leş) bulurlarsa onu yiyebilirler. Her şey, o sırada bataklık habitatlarında hangi besin kaynağının en bol olduğuna bağlıdır.

Babirusayı ne yer?

Hayvanın tek yırtıcıları insanlar ve bazen vahşi köpeklerdir. Bazı Endonezyalılar, onları yemek için babirusları avlarlar.

Hayvanın koruma durumu, azalan bir popülasyonla Hassas. Bu memelinin geleceği, ağaç kesme faaliyetinin bir sonucu olarak habitat kaybı nedeniyle risk altındadır. Kaçak avlanma, onları koruyan yasaların varlığına rağmen bu hayvanlar için başka bir tehdittir. Hatta bazı yerliler genç babirusları yakalar ve onları evcil hayvan olarak tutmak için evcilleştirir!

Babirusa Üreme ve Yaşam Döngüsü

Geyik-domuzun çiftleşme mevsimi Ocak’tan Ağustos’a kadar sürer. Erkekler dişiler için rekabet halinde birbirleriyle savaşırlar. Erkeklerin bir dişi için savaşırken üst ve alt dişlerini silah olarak kullanmaları mantıklı görünüyor. Ancak gerçekte dişleri kolayca çatlar ve kırılır. Aslında, dövüşürken dişlerinin birbirine çarpmaması için kasten başlarını yana çevireceklerdir. Bu nedenle, erkekler en güçlü erkeği belirlemek için sivri toynaklarını ve vücutlarının genel gücünü savaşmak için kullanırlar. En güçlü erkek birkaç dişiyle eşleşir.

Bazı bilim adamları, burnun üst kısmındaki kavisli dişlerin, dişiler için bu yarışma sırasında hayvanın gözlerini korumaya hizmet ettiğine inanmaktadır.

Gebelik süresi 155 ila 158 gündür. Suidae ailesinin bir diğer üyesi olan yaban domuzunun gebelik süresi 115 gün daha kısadır. Dişiler bir çöpte bir ila iki bebek doğurur. Her yeni doğan bebek, yani bir domuz yavrusu, 10 ila 15 pound ağırlığındadır. Üç ila on günlük bazı bebekler katı yiyecekler yemeye başlar. Bununla birlikte, altı ila sekiz aylık olduklarında tamamen sütten kesilene kadar emzirmeye devam edeceklerdir. Sütten kesildikten sonra bağımsız hale gelirler.

Bu hayvanlar vahşi ortamda on yıla kadar yaşayabilseler de, esaret altında 24 yıla kadar yaşadıkları biliniyor.

Babirusa’nın dişleri hayatı boyunca büyümeye devam eder. Bu, bir kişinin tırnaklarının yaşam boyunca büyümesine benzer. Bazen bir erkek babirusanın üst burnundaki dişler büyümeye ve eğrilmeye devam eder, ta ki biri veya ikisi hayvanın kafatasının tepesinden geçene kadar! Bu, dişin hayvanın kafatasına ne kadar derine girdiğine bağlı olarak sonunda ölüme yol açabilir.

Babirüşa Nüfusu

IUCN Kırmızı Listesine göre, Sulawesi babirusa’nın nüfusu 9.999 olgun bireydir. Nüfusları azalıyor ve Koruma Altında olarak listeleniyorlar.

Togian Adaları babirusa’nın nüfusu 1.000 olgun bireyi içerir. Onlar da azalan bir nüfusa sahipler ve Nesli Tehlike Altında olarak listeleniyorlar.

Tüylü babirusa popülasyonu (bilimsel adı babyrusa) bilinmeyen. Bu babirusa türü, azalan bir popülasyonla Hassas olarak listelenmiştir.

B ile başlayan 187 hayvanın tümünü görüntüleyin